Yargıtay’dan haftalık izin kararı

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Yargıtay, fabrika müdürü olarak çalışan bir yöneticinin haftalık izin ücreti talebini değerlendirerek emsal bir karara imza attı. Yüksek mahkeme, üst düzey yönetici olmasının haftalık tatil hakkını ortadan kaldırmayacağına hükmetti.

Bir holding bünyesinde fabrika müdürü olarak görev yapan bir yönetici haftalık izin ücreti, sigorta primi ve üretim primleri konusunda sorun yaşadığı iddiasıyla iş mahkemesine başvurdu. Yargıtay, üst düzey yönetici olarak çalışma saatlerinin kendisinin belirlemesinin haftalık izin hakkını ortadan kaldırmayacağına hükmetti.

YARGITAY’DAN MÜDÜRLERE YÜZ GÜLDÜREN KARAR

Sigorta primlerinin eksik gösterildiğini, vadedilen üretim primlerinin de yatırılmadığını öne süren fabrika müdürü, sözleşmesini tek taraflı feshederek iş mahkemesinin yolunu tuttu. Davacı müdür, prim ödeneceği kararlaştırılmasına rağmen primlerinin eksik ödendiğini, müvekkilinin prime esas kazancının Sosyal Güvenlik Kurumuna (SGK) eksik bildirilmesi, sürekli olarak fazla çalışma yapması ve hafta tatili günlerinde çalışmış olması sebebiyle istifa ettiğini bildirdi. Taahhüt edilen zam miktarlarının uygulanmaması ve iş yerinde psikolojik baskı altında kalması nedeniyle iş sözleşmesinin haklı feshettiğini iddia eden davacı; kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, prim, hafta tatili ücreti, ücret ve ücret farkına ilişkin taleplerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etti. Davalı fabrika avukatı ise davacının işverenden gizli rekabet yasağına ve sadakate aykırı hareketlerinin ortaya çıkması üzerine istifa ettiğini belirterek iş yerinden ayrıldığını, davacının işten ayrılma kodunun SGK’ya istifa olarak bildirildiğini dile getirdi. İş mahkemesi, davacının ücret alacağının ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğine dikkat çekerek kıdem tazminatına hak kazandığı ancak davacının üst düzey yönetici olması nedeniyle çalışma saatlerini kendisinin belirlediği ve bu nedenle fazla çalışma ücretine hak kazanamadığına hükmetti. Mahkeme, davacının haftada altı gün çalışmış olması nedeniyle de hafta tatili alacağının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verdi. Kararı her iki taraf avukatı da istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, itirazları geri çevirdi. Bu kez taraf avukatları kararı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.

DAVA YARGITAY’A TAŞINDI

Haftalık iznin işçi – yönetici tüm çalışanların hakkı olduğunun vurgulandığı Yargıtay kararında şöyle denildi: “Davacı hafta tatili ücreti talebinde bulunmuş, iş mahkemesi tarafından davacının hafta tatili alacağına hak kazandığı ancak çalışma saatlerini kendisinin belirlediği ve yüksek ücretle çalıştığı gerekçesiyle talebinin reddine karar verilmiştir. Hafta tatili ücreti, 4857 sayılı Kanun’un 46. maddesinde, ‘Bu Kanun çerçevesine giren iş yerlerinde, işçilere tatil gününden önce 63. maddeye göre belirlenen iş günlerinde çalışmış olmaları şartı ile yedi günlük bir zaman dilimi içinde en az yirmi dört saat dinlenme (hafta tatili) verilir’ şeklinde düzenlenmiştir. Hafta tatili dinlenme hakkına ilişkin olup işçinin ücretinin yüksek olması veya çalışma saatlerini kendisinin belirlemesi bu hakkın kullanımına engel teşkil etmez. Hafta tatilinde çalışan işçiye hafta tatili ücreti ödenmelidir. İlk derece mahkemesince hatalı hukuki değerlendirme yapılarak yazılı gerekçe ile hafta tatili alacağı talebinin reddine karar verilmesi ve Bölge Adliye Mahkemesi’nce davacının bu yöndeki istinaf başvurusuna değer verilmemesi bozma sebebidir.”